Seni de özledim. Cok uzun zaman oldu görüsmeyeli. Ayri kaldik, ama hep yanimdaydin o süre boyunca. Kah internetten, kah kahveden takip ettim seni, etmeye de devam edecegim.

Neden? Cünkü sen bana hayatimda gurur duyabilecegim seyler yasatansin. Senin sayende ögrendim ben Götebor’un nerede oldugunu, Manchester United’in formasinin kirmizi oldugunu, Real’in “gercek”ten farkli bir anlami olabilecegini… Ve senden ögrendim ben Edirne’nin disinda da bir yasam oldugunu. Belki de ondan su anda buradayim, kim bilir? Burada “Borrrrruuuuuuuussia Dortmund” deyince kimse anlamiyor, ama bana o0-2’nin ardindan Alman ögretmene yapilan sakalari hatirlatiyor.

Cok seysin benim icin:

- Kirmizi
- Büyük Kaptan
- Oliviera Capone Dos Santos #35
- Parcali!
- Kapalida yanan polarim, formam
- “We are the champions”
- “Hagi, Hagi, Haggi, Haggi, Haaagggiiii”
- Caglar, Mert, Anakonda Erhan
- 500, 500A
- “Eski Acik Sari Diyecek!”
- Acibadem McDonald’s
- Devre arasi kahvesi
- “Fatiih, noooluyoooo?”
- “Hangimiz daha sarisin?”
- “3-0’dan 4-2”
- bitmeyen 16 dakika
- Bir avuc cimen
- Otobüsteki mesale
- Isil Alben, Arda Turan
- Harry Kewell the wizard.

…
..
.

Her seye ragmen,aklimdasin, kalbimdesin. Seni de özledim, hem de cok…