hayatımızı şekillendiren şey verdiğimiz ve vermediğimiz kararların tamamı diyebiliriz sanırım.

bu bağlamda bakıldığında, o karar verdiğimiz yol ayrımlarına şimdiki bilgimizle durup baktığımızda gördüklerimizin ne kadar mutluluk verdiği de de sanırım şu anki pişmanlık ya da memnunluk seviyemizi belirleyen şey.

peki, şimdi bir şansınız olsa ve şimdiki bilginizle geri gitseniz yine aynı kararları alır mıydınız? mesela kendimden yola çıkayım, hayatımdaki belki de en kötü günleri geçirdiğim şehir olan karlsruhe’de geçirdiğim o günleri o şekilde geçireceğimi bilsem eğer yeniden o yola sapar mıydım? yoksa es geçip master için berlin’den gelecek yanıtı bekleyip ilk dönemi kaçırır mıydım? peki ya berlin de işi çözmeseydi? bunu bilemeyiz. tıpkı o dönemde karlsruhe’yi bilemediğimiz gibi.

dün gece/bu sabah yine bilinçaltımın bana oynadığı ufak oyunların kurbanı oldum. sanki hiçbir şey olmamış gibi, sanki hiç gelmemişim gibi, sanki yaşamamışım gibi bu 5 yılı. sanki her şey eskisi gibiymiş gibi.

insan acaba demeden edemiyor. ve tüm bu acabaların toplamı da aslında insanın hayatını var ediyor. çünkü her seçim bir vazgeçiş ve her vazgeçiş insanın aklında bir yerlerinde duruyor.

acaba hayattır.

hayat acaba.