bazen, hayatımın büyük kısmını oluşturan şeyler, artık keyif vermemeye başlıyor. üstelik hayatın o kadar da içinde oluyor ki, her an, her dakika bir keyifsizlik hali baş gösteriyor. hani arkadaşlar da olmasa, çekilecek şey değil. diyor ya hani mahsun, “ama arkadaşlar iyidir” diye, öyle bir şey işte.

işte böyle dönemlerden geçerken, değiştirmek gerek bu sevimsiz şeyleri. her yeni başlangıç peşinen iyi ya da kötü olacak diye bir fikir yürütmek çok doğru değil. ama yolunda gitmeyen şeyler varsa, yola sokmak için değişiklik şarttır. ilk deneme çalışmayabilir, ama denemeden de olmayacaktır.

karar vermeli, ve geri dönmemeli artık. yola girmeli (ya da yoldan çıkmalı, nereden baktığımıza bağlı). verilen kararlardır hayatımızı yönlendiren. yanlış yöne gittiğimizi görüyorsak eğer, neden devam edelim ki?

inanıyorum, her şey güzel olacak.

biterken “minilist #9 - deniz tekin” çalıyordu…